Verjaardag zonder jarige

Het is alweer even geleden dat ik voor het laatst blogde zie ik. Tijd gaat snel, ook als je aan het niksen bent. Nou ja, ben niet helemaal aan het niksen: ben ook aan het hardlopen! Heb vorige week voorzichtig mijn eerste snelle passen weer gedaan en het ..... gaat........zó.......goed!!!! Ben er echt enorm blij mee! Mijn zoon is een paar keer meegeweest als tijdsmeter zeg maar. Mijn sporthorloge was ietwat kwijt en ik moest wel iets hebben om mijn minuten mee te klokken. Dat werd het kookwekkertje... Tsja, je moet wat. En mijn zoon wilde die wel voor me vasthouden én in de gaten houden. Handig en erg gezellig!  De eerste passen waren echt heel eng. Ik verwachtte gewoon weer die pijn te voelen.
 Maar nee, die kwam niet. Ook niet de volgende dag als een soort reactie ofzo, nee, HELEMAAL NIKS!!! Ik ben echt zo trots als een pauw dat ik mijn meters weer mag en kan maken!  Ik moet er eerlijkheidshalve wel bij zeggen dat ik meteen een ander schema heb gepakt. Het lopen ging qua conditie echt goed dus ik ben overgestapt op het schema om tot een half uur te leren hardlopen.... Echt, je hebt geen idee hoe trots ik ben en hoe blij ik word van die paar minuten hardlopen achter elkaar....

Waar ik ook heel blij van word is de dag van morgen. Morgen wordt mijn jongste mannetje 8. 8 Alweer! Niet te geloven, wat gaat dat snel. Zó cliché maar zo waar.                                                                                                                                             

 Mijn mannetje dat in zijn koppie nog steeds een klein kereltje is, dat de wereld op zijn eigen manier bekijkt.

Mijn kereltje waar ik zo blij mee ben, die me zoveel brengt.

 Hij is er morgen niet zelf bij, hij is op zijn logeeradres waar hij deze hele vakantie is. Gelukkig weet ik dat hij zich daar heel erg vermaakt en dat het goed gaat met hem. Dus morgen vieren wij hier een beetje zijn verjaardag, zonder de jarige zelf. 

Twee dingen waar hij heel heel heel blij van wordt: Muziek en de uiteinden van veters. Meer heeft hij niet nodig om zich te vermaken en zich happy te voelen. Ja, zijn mama, maar dat spreekt voor zich, toch?