Nieuw jaar, nieuw begin

Ik heb meer met de jaarwisseling dan met de kerst moet ik eerlijk zeggen. Van Kerstmis word ik altijd erg melancholisch, en kom ik tot weinig. Maar, het begin van een nieuw jaar voelt voor mij elk jaar weer of ik opnieuw kan beginnen. Met een schone lei. Niet dat ik nu veel dingen heb die ik wil uitwissen, maar ik heb altijd wel iets dat ik anders wil doen.

Zo liep ik dit jaar (eigenlijk al heel wat jaren, maar nooit genoeg om er iets mee te 'willen') keihard aan tegen iets waar ik echt wat mee moet, wil. Ooit zei ik eens tegen iemand; ik leef bij de gratie van anderen. Dat is al heel wat jaren geleden en zo voel ik dat nu echt niet meer, maar het geeft wel de kern aan van een moeilijk punt van mezelf. Ik vind het heel moeilijk om mezelf trouw te blijven, mezelf te blijven ongeacht wat anderen daarvan vinden. In heel veel gevallen ben ik in mijn achterhoofd bezig met wat anderen wel niet zullen denken van mijn beslissing, mijn acties, mijn smaak, mijn prestaties, mijn.... Kortom, ik ben erg erg onzeker en durf zelden te vertrouwen op mezelf. Behalve als het over de kinderen gaat en de beslissingen die ik daar voor neem. Ja ik weet het, ik zit wat vreemd in elkaar, maar het gaat mij echt vooral om zaken die rechtstreeks met mezelf te maken hebben. Onzeker over wie ik ben, niet wat ik kan. Zoiets. En dat wil ik anders doen.
Ik ga me minder aantrekken van wat anderen van mij vinden, maar ik ga dichter bij mezelf blijven. Beslissingen nemen omdat ze voor mij goed voelen, niet omdat ik denk dat iemand anders dat zo graag zou zien. En....heel belangrijk: me daar ook minder (of zelfs helemaal niet, dat zou de top zijn) schuldig over voelen. Ik ben ik.  En daar moeten 'ze' het maar mee doen. Punt