dinsdag 29 maart 2011

Eng maar ook erg leuk!

Via Twitter besloten Kaatjes Keet en ik een tijdje geleden dat we een swap wilden gaan doen. Zij had namelijk een prachtige kussenhoes voor zichzelf gemaakt en die wilde ik ook wel! Op haar beurt had zij wel zin in een ketting gemaakt door mij. Dus zo geschiedde: ik heb dit gekregen

en vandaag kreeg zij mijn ketting: 

En gelukkig gelukkig, ze was er blij mee!! Ik vind dat zoooo eng, iets maken voor iemand die je niet kent. Zelf vond ik de ketting wel heel goed gelukt dus dat zij er ook blij mee is, maakt mij weer blij!!


zondag 27 maart 2011

Grote kleine dochter

 
Zo, dan weten we even meteen waar het om gaat in dit blogje: mijn lieve puberdochter. Die nu 12 lentes telt maar over 2 maanden alweer 13 is. Helemaal gek is ze van Justin Bieber, dat jongetje uit Canada die deze dagen in Nederland is en een optreden geeft waar zij niet bij is. Maar goed, mijn dochter dus. Ze heeft ontdekt dat ik ook wel eens blog over haar broertje en dat vindt ze toch wel heel interessant. Dat 'iedereen' dan dus leest over je en dat je dus op het internet staat. Wou ze ook wel..... Gek werd ik van: mama, heb je nou al geblogt over....., mama, heb je het nou al gezegd op je blog. Bij deze dus: mijn stoere, lieve, dwarse, meisje weet naar welke school ze na de zomervakantie toe gaat! En ze is er helemaal blij mee. Snap ik volkomen, want ze heeft van ver moeten komen. Op haar tiende had ze al een eetstoornis, is ze voor drie maanden in een kliniek geweest voor observatie. Daar bleek dat ze een beneden gemiddeld Iq heeft en latere tests gaven aan dat ze ook nog PDD-NOS heeft (een aan autisme verwante contactstoornis) én angststoornissen heeft. Ga er maar aanstaan, als meiske van 10, 11 jaar. Maar, ze is naar een andere school gegaan, mama heeft pedagogische hulp ingeschakeld en daar gingen we. Als een trein ging het. Ze deed en doet het prima op haar nieuwe school! Mijn bloemetje kwam uit haar knop. En hoe. Nu is ze met haar 12-bijna-13 een echte puber meid. Niet meer dat kleine, lieve, kwetsbare meisje. Hoe graag ik dat soms zou willen. Mijn dame is nukkig, dwars, neurotisch, egoïstisch, slordig, brutaal, grensoverschrijdend, irritant en luidruchtig. In haar eentje lukt het haar om ons hele huis te voorzien van haar negatieve lading.

Ze ging van lief meisje, naar boos puber meisje. En ik snap haar niet. Echt, ik kan haar niet volgen. We hebben ruzie om niks en om alles. Ik vind het niet leuk om te zeggen, want mijn kinderen zijn me alles, maar ik heb zo'n moeite met het meisje dat ze nu is. Ik kan haar letterlijk niet volgen. Waar het aan ligt weet ik niet maar ik kan haar gedachtengang niet volgen. Snap niet hoe ze nu toch in hemelsnaam van a bij d komt. En dus schakel ik maar weer hulp in: Hoe loods ik mijn kwetsbare pdd-nos meisje dat erg angstig is en een bijzondere blik op de wereld heeft, zo veilig mogelijk de pubertijd door!? Want dat is wat ik wil; haar zo goed mogelijk zichzelf laten zijn. Met haar gaat het immers prima, ík ben degene die hier een probleem heeft. Dus heb ík hulp nodig, zij niet.
Anyway, wat mijn pareltje dus eigenlijk op het www wilde is: Ze mag naar het VMBO, richting kb, mét LWOO. Ze heeft het hem gewoon geflikt! Ze heeft echt heel goed haar best gedaan en het is haar gelukt. Ben zo enorm trots op haar! Is dus wel gewoon mijn meisje he, mýn dochter! En als ik haar nou ook nog eens leer begrijpen komen we er wel uit, ben ik vast van overtuigd.....want hoe erg mijn meiske zich soms ook gedraagt  en hoe moeilijk het soms is: Ik hou van haar met heel mijn hart en ik ga voor haar door het vuur!

vrijdag 25 maart 2011

Moe, slapen, moe slapen.....

Doe de laatste dagen niks anders dan slapen slapen slapen. 
Ben echt alleen maar moe. Zie er dubbel van, kan soms niet eens meer recht lopen en mijn hoofd spat bij tijd en wijle uit elkaar door de pijn in mijn hoofd. Dus slaap ik als mijn 'taken' er voor die dag op zitten of ruimte laten om te gaan slapen. Erg jammer van het mooie weer maar het is even niet anders.

Wel lees ik af en toe mijn blogs. En bij kimminita kwam ik dit geweldige speeldingetje tegen. Echt zo leuk, probeer maar eens! 
Ga ik zo weer slapen....

woensdag 16 maart 2011

Pyjama's

Mijn jongste kereltje is echt een lief mannetje hoor, eerlijk waar. Ik ben helemaal smoorverliefd op hem, ook op mijn andere kinders, en dus ook op hem. Hij  heeft alleen één erg irritante gewoonte die ik er maar niet uit krijg. (moet je ook eigenlijk niet proberen bij mijn autistje maar ja, ik ben erg eigenwijs en probeer het gewoon toch). Nou moet je weten dat mijn spruitje dus niet kan praten en geestelijk op het niveau van rond de 14 maanden zit, dus ik kan niet altijd meteen weten wat hij bedoeld. Ik kan zijn gedachtengang niet altijd volgen. Helaas. Want snap je hem niet, dan gaat hij op zijn arm bijten en aan zijn mouw trekken. Net zolang tot die mouw stuk is en soms nog verder, tot hij een heel stuk van die mouw heeft verwoest of soms zelfs tot hij een plek op zijn arm heeft. Heel naar, want je kunt er niks aan doen. Bovendien kost het nogal wat aan pyjama's en shirts. 










Dit is zo maar een overzicht van wat kapotte spullen van mijn mannetje. Voorheen gooide ik die kleding steeds weg, maar nu heb ik ze bewaard en ga ik er iets leuks mee doen. Over twee maanden is mijn benjamin jarig en voor die tijd wil ik het af hebben. 
Wat? Dat zul je wel zien tegen die tijd.......blijven kijken dus.....







vrijdag 11 maart 2011

Nieuw speelgoed

En ondertussen is gisteren mijn lieve lieve vriendin voor ons naar de Speel-o-theek geweest. Zij heeft ook een autistisch jongetje en in een plaats hier een half uur vandaan zit een speciale speel-o-theek. Daar gaan we één keer per zes weken heen om weer iets leuks te scoren, maar gister kon ik dus niet mee. Jammer jammer. Maar wat heeft vriendinlief nou gedaan?? Ze heeft dit meegenomen: 


Een buis met allerlei frutseltjes erin die door een apparaat omhoog geblazen. Geweldig! Voor mijn kleine man, als hij beter is dan. Nu vindt hij er nog even niks aan, maar mama wel :-D


Kleine mannetje

Mijn kleine mannetje is ziek, al de hele week. Niet echt héél ziek, maar net zo dat zijn temperatuur niet goed is en dat hij dus niet naar school kan. En niet naar de logeeropvang. Omdat hij niet echt heel knallend ziek is, loopt hij wel gewoon rond hier beneden. Ja èn, hoor ik je denken, mijn kind is ook wel eens ziek... Nou, als mijn kleine mannetje ziek thuis is, dan zul je dat weten ook, want nee, hij gaat niet lekker op de bank liggen met een dekentje over hem heen en de tv aan. Hij loopt knorrig rond. Mijn dagen zien eruit alsof ik ouderwets huisarrest heb. Ik word heen en weer gedirigeerd door meneer die zelf ook niet precies weet wat hij wil. Hij kan niet praten (normaal ook niet hoor), dus voor alles pakt hij je hand en neemt je mee om aan te wijzen wat hij wil. En dat is veel op deze dagen. Maar toch ook weer niet. Want heeft hij net dat ene bosje snoer om lekker mee in zijn mond te lopen, dan wil hij toch weer iets anders. Wat dat is weet hij niet helemaal dus je moet/mag meehelpen zoeken: Zijn box-ding met de twee houten poppetjes eraan waarvan hij het uiteinde altijd lekker in zijn mond heeft? Of de blauwe sluitstrips van zijn luiers, waar hij zo lekker aan friemelen kan? Of toch het pyjama jasje dat dienst doet als slaapknuffel? Misschien dan weer een bakje met luchtig toetje? Anders wat schuddebuikjes (pepernotenvoorraad is op en dit smaakt hem net zo lekker, gelukkig!). Meneer is dwangmatig, humeurig en zit zichzelf in de weg. Ons huis is zijn terrein. De hele dag galmt Kinderen voor Kinderen, de dvd daarvan móet de hele dag draaien anders flipt mijn kereltje. Hij wil tien keer achter elkaar de inhoud van de koelkast bekijken om te zoeken of er iets van zijn gading te vinden is, wat nooit zo is.Als ik niet snel genoeg reageer of niet snap wat hij bedoeld aan te geven bijt hij op zijn mouw en trekt die van lieverlee stuk. Er zijn al twee shirts plus een pyjama gesneuveld deze week. Maar ja, ik moet echt ook soms wel eens plassen of iets eten en kan dan echt niet met hem mee. En dat ziet hij totaal anders, hij snapt niet waarom je niet wil wat hij wil. Zijn lijf is ziek dus heeft hij behoefte aan rust, regelmaat en vooral voorspelbaarheid. Maar toch ook weer niet, want hij vindt niks goed. Het zou voor hem én mij fijner zijn als hij even lekker gaat slapen. Maar....hoe leg je dat uit aan een zwaar autistisch ventje dat zichzelf al niet eens snapt. Ik krijg niks gedaan op zo'n dag en kom nergens aan toe. Mag blij zijn als ik 's avonds een fatsoenlijke warme maaltijd op tafel krijg. De grond ligt bezaaid met al zijn 'fiepen' (dingetjes waar je lekker aan friemelen kan, zoals veters, plakstrips van luiers, harde kartonnetjes, ballonnen), en onze gebruikelijke troep. Gek word ik er van, want ik kan niet tegen troep en onoverzichtelijke rotzooi. Maar, mijn lieve kereltje is deze dagen ook extra knuffelig! Hij vindt zijn mama de allerliefste en laat dat ook merken! Op schoot zitten, met zijn wang tegen mijn haar en dan aan mijn  haar trekken, zoooo lief is mama.En alleen mama kan hem helpen. Mama!

 Ik smelt, zucht, en ga weer op zoek met hem naar wat hij nou eigenlijk wil. En hoop zo vurig dat hij snel weer beter is!!!

zondag 6 maart 2011

Rugzak, voor de eerste keer

Het dochtertje van een vriendin vierde haar verjaardag vandaag. Ze had eigenlijk iets gevraagd van Woezeltje en Pip, maar daar had ik niet zo'n zin in. Ik wilde iets geven dat ik zelfgemaakt had. Nu is het zondagochtend mijn uitslaap-morgen, dus ik was pas om een uur of 11 beneden. Toch zat ik om 12 uur fris en fruitig achter mijn naaimachine. Een rugzakje moest het worden. Voor het eerst. Ik had nog even op het internet bij wat blogjes gekeken naar wat voorbeelden en ging toen los. Vind het best goed gelukt voor een eerste keer! 









zaterdag 5 maart 2011

Maart = Recyclen

Ik durf het bijna niet meer hardop te zeggen maar ik heb niks met recyclen. Ja, ik weet het, ik moet me schamen. Maar dat doe ik niet. Echt, ik probeer wel mijn afval te scheiden, maar ik vergeet gewoon heel systematisch om de daarvoor bestemde containers op tijd bij de weg te zetten. Slap excuus, weet ik ook wel, maar wel echt en heel realistisch. Zo staat al maanden de papiercontainer stampvol te zijn. Terwijl ik ook alweer weet ik hoeveel papier in de normale container heb gegooid. Eigenlijk gooi ik daarmee geld weg voor de wijkvereniging. Die halen het oudpapier altijd op, één keer per maand. En dat moet in die container. Heel vervelend, want die is bij mij altijd heel snel vol door de dozen waarin de luiers zitten van mijn kleine man. En wat moet ik dan met de rest? Ik heb geen plek om de rest van de maand het papier ergens op te slaan en dan de volgende maand in de container te mikken. Bovendien heb ik dan alweer minstens één doos van die eerdergenoemde luiers. Ook heb ik alleen een fiets als vervoersmiddel, dus een volle doos 'even' in een papiercontainer dumpen die bij ons in het centrum te vinden is, is ook niet echt een optie. Zucht, ja, ik maak me schuldig aan niet scheiden van afval.
Groenafval doe ik wel apart trouwens, en verf enzo ook en ook glas en kleding doe ik in aparte containers. (De kleding van de kids niet bedenk ik me nu, die gaat of in de container want totaal afgedragen of naar een lief dinnetje die mannetjes heeft net iets jonger dan die van mij.) Die staan namelijk op vijf minuten afstand van ons huis en zijn voor mij praktisch wél haalbaar. Nee die verf moet niet in een container maar bij het klein-chemisch-afval, maar dat halen ze netjes van huis af, dus ook geen probleem. 


Maar, daar ging dit stukje eigenlijk niet over. Ik wilde vertellen dat ik mijn #12m12p voor de maand maart al af heb! Deze maand was/is het thema recyclen. Daar heb ik dus niet zoveel mee, bedacht ik in eerste instantie. Maar dat blijkt niet zo te zijn, op creatief gebied dan. Ik hergebruik gordijnen die ik niet meer als gordijn gebruik, kettingen die ik zelf maakte maar niet meer draag haal ik uit en gebruik ik nog een keer en mooie plaatjes uit tijdschriften bewaar ik ook, je weet tenslotte maar nooit waar je dat nog eens kan gebruiken. Net als knopen trouwens, die bewaar ik ook, heb een echte knopenpot. Voor mijn maart-project heb ik een oud thee-kopje gebruikt. Ik had het idee al tijden geleden eens gezien bij Dutch Apple en die had het weer van iemand anders geloof ik, maar goed, ik vond het een geweldig idee. Men neme:  



                                   

En natuurlijk een lapje stof, maar op de één of andere idiote manier wil mijn laptop nu ineens mijn fototoestel niet meer herkennen, dus die foto kan ik er niet afhalen, grrrr. Maar goed, ook nog een lijmpistool en wat versier-roosjes. Die frommel je samen en dan krijg je dit: 



Maar wat ik nou (lijk wel een klein kind ) het allergaafst vind: 

En dat ie dan gewoon niet valt hè!!??

donderdag 3 maart 2011

Zaadjes-swap én Vossenjacht Februari



Ik deed ook nog mee aan twee swaps bij de Dutch Swappers, te weten de zaadjes-swap en de Vossenjacht in Februari. Voor de eerste was het de bedoeling naar twee partners elk zes zakjes met zaadjes te sturen: drie van mooie bloemen en drie van eetbare bloemen of planten. Daarbij moest je ook nog plantenstekers maken die erbij gezet konden worden. Nog een heel karwei want ik ben nogal streng voor mezelf. Ik kwam uiteindelijk uit op smalle Bamboe stokjes met daarop labels. Die labels had ik van stof geknipt, in twee verschillende motiefjes, die ik daarna gelamineerd had zodat ze niet alleen tegen felle zon kunnen, maar ook tegen de Hollandse regenbuien. Heb er helaas zelf geen foto's van genomen. Dus deze 'gepikt' van het blog van de Dutch Swappers 


Maar, ik kreeg dus ook zaadjes terug! Heb er wat lang op moeten wachten doordat het kindje van mijn partner ziek was, maar moet je eens kijken wat ik kreeg: 




Ik zat dus zelf nogal te worstelen met de plantenstekers en ben dus zo enorm blij met deze! Ik vind ze prachtig. Een plak hout met schors er nog omheen, schoolbordkrijt aan de voorkant en van elke groente- of fruitsoort een miniatuurtje gehaakt en op het hout geplakt. Echt heel origineel en mooi. Weet alleen niet of ik ze wel in de tuin ga zetten, ben bang dat ze één zomer niet gaan overleven en dat vind ik wel wat erg jammer.


Verder had ik dus ook meegedaan aan de Vossenjacht. Ik had daarvoor een Hartje gehaakt om een frame van ijzerdraad en daarin een hele mooie glaskraal gehangen. Ook had ik van papieren hartjes een slinger gemaakt. Verder had ik voor het eerst, een mandje van stof gemaakt en ik had wat borduurstramien en borduurgaren in de envelop gestopt. Was ook alweer zo leuk om te doen. Je kunt met de kreten die je krijgt bij de swap echt zoveel kanten op, dat je eigenlijk alles wel kunt linken aan een woord :-)
Ik stuurde dus dit naar Sascha 
Ik heb deze foto ook gepikt van het blog van de Dutch Swappers en toen wat vergroot, hij is helaas wat wazig geworden, maar dat is mijn fout dus.... Ik vergeet steeds om zelf foto's te maken. Zal er om gaan denken, want het is toch wel heel leuk om zelf ook foto's te hebben van mijn gefröbel, al zeg ik het zelf. 

Maar......ik kreeg dus ook iets terug 

Een prachtige sleutel/tashanger in mijn absolute favoriete kleurtjes en in cupcake-thema, echt helemaal goed. Weet nog niet wat ik ermee ga doen, vind hem te mooi om aan mijn tas te hangen. Een doosje met daaromheen een paddestoel gehaakt. Knap werk! En zo snoeperig! Verder een zelfgemaakt stempel van een hartje en nog een groot gehaakt hard, versierd met een stoffen knoopje en een gehaakt bloemetje in het rood met wit. Echt, ik ben er blij mee!!

Recyclen??

Ik weet eigenlijk niet of dit valt onder de noemer 'recyclen', maar het is wel het gebruiken van iets waar het niet voor bedoeld was/is. Bij ons op de voordeur hing namelijk nog altijd de krans die ik voor de Kerst er al had neergehangen. Ik vond dat ie nog best kon. Oké, er hingen kerstboompjes van vilt in, maar in het rood met wit en er hing ook een allerliefst engeltje/meisje/poppetje in met een rood en wit jurkje aan, dus niet eens echt Kerst. Anyway, nou had ik ergens op het net, weet echt niet meer waar, sorry, een krans gemaakt van pedaalemmer zakken en een strokrans. Ik had nog iets tijd over dus ik aan de slag ermee. En echt, een kind kan de was doen maar wát een leuk resultaat: 





Nee, poes hoort er niet bij, maar vond het zo'n lieve foto!!